Januari, de maand van de lijstjes. Voornemens, trends en verwachtingen voor het komende jaar vliegen je om de oren. Het internet staat er vol mee. Ik ben echter niet zo geïnteresseerd in wat ons in 2016 te wachten staat, geef mij maar een kijkje in 2050. We weten allemaal dat de wereld om ons heen digitaliseert en wij veranderen mee. We adapteren deze ontwikkelingen vaak onbewust. Gaan er in mee zonder dat we het echt door hebben. Totdat je het verleden vergelijkt met het heden, laat staan nadenkt over de toekomst.

Penvriendin versus cyber friends
14 jaar geleden moest ik nog inbellen om op internet te kunnen, was Pacman mijn beste vriend, swingde ik op hits van Britney Spears en ‘N Sync op mijn discman en had ik een penvriendin. Kinderen van nu kunnen beter overweg met een computerspel, dan met een fiets of knikkers. Technologie wordt hen met de paplepel ingegoten. Vergelijk dit eens met vijftig jaar terug. Mijn ouders kropen voor de buis tijdens de zendtijd die de televisie toen beperkt had en toen de mobiele telefoon werd uitgevonden, konden zij hun geluk niet op.

Tech everywhere
Tegenwoordig hebben we halve bioscopen in huis hangen, zo plat als een dubbeltje en met Full HD. Het komt regelmatig voor dat ik een film kijk op Netflix, door mijn timeline aan het scrollen ben op mijn laptop én tegelijkertijd een eetafspraak plan via de app. Ja dat kan ik, je weet wat ze zeggen over vrouwen. Maar goed, drie technologische uitvindingen die mijn ouders niet voor mogelijk hadden gehouden. Zij hadden daarnaast nooit verwacht dat je slechts vijftig jaar later met één klik op de knop de boodschappen thuis kunt laten bezorgen, het bad alvast vol kan laten lopen tijdens je wekelijkse hardloopsessie, de mooiste luchtfoto’s kan maken met een drone en je vloer kan laten boenen door een huishoudrobot.

Het moge duidelijk zijn; door de jaren heen is de wereld ontzettend veranderd. Veranderingen die men jaren geleden niet had kunnen bedenken. Dingen die wij ons nu ook niet kunnen indenken, zijn straks de normaalste zaak van de wereld. Dan stappen we op onze vliegende drone naar ons werk, worden door een identificatiechip in ons hoofd herkend en als we zin hebben in een salade, lamskotelet of zeeduivel dan printen we die gewoon. We gaan niet meer met de kids naar de camping in Frankrijk, maar pakken een raket naar Mars. En terwijl je een ochtendwandeling maakt in een ruimtevaartpak, doen je robots thuis het huishouden en zorgen dat de koelkast gevuld is zodra je weer met beide benen op de aarde staat. Dit lijkt allemaal nog heel ver weg, maar de toekomst staat voor we het weten voor de deur. Ik heb er zin in!