Afgelopen week was ik aanwezig op TEDx Education Amsterdam, dit jaar met als thema ‘From an outside perspective’. Sprekers van buitenaf deelden hun kijk op onderwijs en dat bracht een frisse wind.

Nog voordat de eerste spreker van wal steekt, word ik al verrast. De dag begint met een pas de deux van ‘the National Ballet Academy’. Dan volgt Urland, performance collectief, waarbij de lachspieren aan het werk worden gezet. Een animatie kondigt de host aan in de vorm van futuritische ‘morphs’ die de draak steken met elkaar én met de host.

TEDtalks

Maar TEDx draait natuurlijk om de TEDtalks, om inspireren en het delen van vernieuwende visies. En dat is precies wat Anthony Heidweiller, bariton en operamaker, doet. Hij start zijn ‘talk’ met een aria, gevolgd door een persoonlijk verhaal. “Als kind droomde ik van een wereld waarin iedereen zingend met elkaar communiceerde, in plaats van pratend. Een vreemde droom, hoor ik je denken. Ik stotter, maar als ik zing verlies ik mijn handicap, vandaar.” Inmiddels heeft hij met veel doorzettingsvermogen een opleiding aan het conservatorium behaald en geeft hij, naast zelf op te treden, trainingen op scholen. “Voorheen vertelde ik nooit mijn volledige verhaal, maar wilde ik slechts de kunst van het zingen overbrengen. Tot er een meisje vroeg waarom ik voor klassieke zang gekozen heb, waarbij ik het gevoel had dat ik niet weg zou komen met iets anders dan de waarheid. Sindsdien vertel ik altijd de echte beweegredenen voor mijn keuze. Het komt de energie zo ten goede.” Anthony inspireert. “Een jongetje kwam onlangs na de training naar me toe, om te zeggen dat hij het zo mooi vond. Ook hij stotterde.”

In de koffiepauze stond ik op de TEDxAmsterdamED kermis; verrast, verwonderd en geïnspireerd. Wat ik van deze dag geleerd heb, is dat inspireren veel belangrijker is dan kennisoverdracht. Kennis is vergankelijk, maar om tot goede, nieuwe dingen te komen moet je inspireren. Zoals de dans, de animatie, de aankleding en de sprekers op TEDx dat doen.